Εχει την ποιηση στα μάτια.
Τα δάκρυα 

Και στα χείλη του κόκκινα κεράσια.
Η θάλασσα της ψυχής του είναι γαλήνια.
Η μουσική του θυμίζει καλοκαίρι
Οι λέξεις του σου χαϊδεύουν το πρόσωπο
Η φωνή του σε μαγεύει
Και το χαμόγελό του σε ταξιδευει στον κόσμο του Da Vinci.
Απαγορεύεται να τον αγγίξεις, όπως απαγορεύεται το άγγιγμα στα έργα τέχνης σε έκθεση ή στο μουσείο. Παρακαλώ μην αγγιζετε.
Τον φωτογραφίζεις με τον νου.
Οι ώρες που μπορεις να τον δεις ειναι 6 - 8μ.μ. και όχι κάθε μέρα. Μια δυο φορές τον μήνα είναι καλά.
Κόβεις εισιτήριο.
Φοράς τα καλά σου.
Τον συναντάς.
Απαγορεύεται να τον αγγίξεις.
Μπορείς να του ψιθυρίσεις λόγια τρυφερά, αλλά πάντα κοιτάς το ρολόι.
Σκέφτεσαι να τον κλέψεις. Μα δεν μπορεις.
Απαγορεύεται να τον κλέψεις.
Σκέφτεσαι να τον αγοράσεις. Μα δεν πουλιέται.
Θυμασαι οτι έχει ψυχή. Και οι ψυχές δεν αγοράζονται. Όσα κι αν δώσεις.
Απελπισμένη θες να γκρεμίσεις τον χώρο που εκεινος υπάρχει.
Απαγορεύεται να τον γκρεμίσεις.
Φεύγεις από κοντά του με μια στέρηση που σε τρελαίνει.
Πηγαίνεις και τρως.
Θυμάσαι τον ψυχαναλυτή σου.
"...και μετά πηγαινεις και τρως" σου λέει.

Μα ναι.
Πηγαίνεις και τρως.
Απαγορεύεται να τον αγγιξεις.