Εμείς οι άγνωστοι ηθοποιοί
10 μικρές ιστορίες
Της Μαρίας Ελευθεριάδη
Οι πίνακες ζωγραφικής είναι του Victor Nizovtsev
Αγαπητοί κύριοι και κυρίες σας ευχαριστούμε που είστε μαζί μας απόψε κι έτσι μπορούμε να κάνουμε θέατρο.
Όπως λέει κι ο Λουίτζι Πιραντέλλο «Η παράσταση δεν είναι φώτα, δεν είναι σκηνικό,
είναι οι άνθρωποι, εσείς κι εγώ.»
Πριν ξεκινήσουμε λοιπόν θα ήθελα να σας πω λίγες κουβέντες.
Προχτές εκεί που' πινα καφέ με βρίσανε.
Μία δημοσιογράφος που αγαπώ και κάτι άλλοι.
Όχι από κοντά.
Στο Facebook.
Δε με ξέρουν.
Έγραψα κάπου - όχι σε τοίχο στο δρόμο, κάπου αλλού, στο Facebook το όνομα ενός σπουδαίου καλλιτέχνη και είπα πως κάποτε σε ακρόαση, αφού μας κάλεσε, μας είπε πως όσους επιλέξει δεν θα μας πληρώσει. Παγώσαμε τότε. Απογοητευτήκαμε. Μας κόπηκε ο ενθουσιασμός και η χαρά μας. Ίσως και κάποιοι να δακρύσαμε.
Μου είπαν να φέρω ντοκουμέντα.
Τους είπα πως είναι δύσκολο. Δεν έχω.
Με είπαν συκοφάντισσα.
Του χειρίστου είδους.
Και συμπλήρωσαν πως λέω ψέματα γιατί δεν μπορώ να διαχειριστώ το ότι δεν του έκανα για τη δουλειά του ή το ότι είμαι δυστυχώς ατάλαντη.
Γέλασαν μαζί μου και με βρήκανε αστεία.
Κάπου εκεί στο χάος, στην ομορφιά και τη σκληρότητα του Ελληνικού facebook αν ψάξετε θα τους βρείτε ακόμα να γελάνε.
Ε και δεν άντεξα.
Δεν κρατήθηκα.
Αφού ο σπουδαίος καλλιτέχνης βγήκε εκεί στην παρέα και με επιβεβαίωσε, αλλά «συγγνώμη» δεν άκουσα από κανέναν,
έγραψα τα παρακάτω.
Μουσική, αυλαία, φώτα, πάμε…
1 Έχω πολλή αγωνία για την ακρόαση!! Θέλησε να δώσει ευκαιρία σε νέους καλλιτέχνες!!! Καλοσύνη του!!! Είμαι ενθουσιασμένη που θα παίξω και θα τραγουδήσω μπροστά του!!! Δεν μπορώ να το πιστέψω!!! Πιστεύω πως θα τα πάω πολύ καλά!! Είμαι αισιόδοξη!!!
Γεια σας αγάπες μου!! Ευχαριστώ πολύ που ήρθατε. Πριν ξεκινήσουμε την ακρόαση σας λέω πως δεν υπάρχει φράγκο. Η συμμετοχή όσων επιλεγούν θα είναι εθελοντική. Όποιος δεν ενδιαφέρεται μπορεί να φύγει. Όχι, δεν θα μου τραγουδήσετε τώρα solo αγάπες μου. Ανεβείτε και οι 100 να τραγουδήσετε χορωδία. Αν ακούσω φάλτσο θα καταλάβω από ποιον έρχεται. Ωραία. Όλα καλά. Δεν είναι κανένας φάλτσος. Όχι, τώρα solo αγάπες μου. 5 – 5 θα μου ανεβαίνετε. Αν περάσετε σε αυτή τη φάση, θα τραγουδήσετε και solo. Όχι τώρα κομμάτι θεατρικό αγάπες μου. Κομμάτι θα κάνουν όσοι γίνουν δεκτοί από το solo τους. Ελάτε αγάπες μου. Ανεβείτε οι πρώτοι 5. Τραγουδήστε μου το εις τον αφρό της θάλασσας η αγάπη μου κοιμάται. Πολύ ωραία….κάντε μια στροφή όσο τραγουδάτε γύρω από τον εαυτό σας. Ωραία… ωραία. Εσύ κι εσύ μένεις. Οι υπόλοιποι φεύγετε. Σας ευχαριστώ.
Συγγνώμη κύριε… επειδή δεν κατάλαβα τι δείξατε….εγώ μένω η φεύγω;
Εσύ φεύγεις αγάπη μου.
Για ποιον λόγο;
Πηγαίνετε. Να σηκωθούν οι επόμενοι.
2. - Να πάρεις τηλέφωνο αυτή την κυρία. Ξέρει ανθρώπους από το θέατρο. Ίσως μπορεί να σε βοηθήσει.
Τι είναι αυτή ρε μάνα;
Ιδιοκτήτρια γκαλερί.
Τι να μου κάνει ρε μάνα η ιδιοκτήτρια της γκαλερί;
Χάνεις τίποτα;
Γεια σας. Μου έδωσε η μητέρα μου το τηλέφωνό σας. Μου είπε ότι είστε ιδιοκτήτρια της γκαλερί. Μου είπε ότι μιλήσατε. Είμαι ηθοποιός.
Ποια σχολή τελειώσατε;
Αυτή.
Α αυτή τη σχολή την ξέρω. Πολύ καλή σχολή, μπράβο.
Ορίστε;
Πολύ καλή σχολή λέω.
Έχετε σπουδάσει κι εσείς;
Όχι, αλλά τον ξέρω ως ηθοποιό.
Α μάλιστα.
Σας κράτησε στο θέατρο όταν αποφοιτήσατε;
Όχι.
Ε τότε δεν είστε καλή ηθοποιός.
Τον γνωρίζετε ως άνθρωπο;
Βεβαίως και τον γνωρίζω. Εξαιρετικός άνθρωπος.
Μμμμ ….Επομένως δεν τον γνωρίζετε.
Αν ήσασταν καλή θα σας είχε κρατήσει.
Μάλιστα …. Μου είπε η μητέρα μου ότι γνωρίζετε ηθοποιούς.
Αφήστε μου ένα βιογραφικό και θα δω αν μπορώ να κάνω κάτι.
Οκ. Δε θα σας αφήσω τίποτα. Να’ στε καλά. Γεια σας. Μάνααα; Ψωνίζεις συχνά από αυτή τη γκαλερί;
Ουουου!!! Χρόνια.
Να την κόψεις. Ό, τι ψώνισες ψώνισες.
3
- Εεε… παιδιά, εεε….σας παρακαλώ πολύ να κάνετε παρέα την Σίσσυ...
-Την κάνουμε.
-Εεε… μην δίνετε σημασία στη γυναίκα μου που την πήρε από το μαλλί και την φώναζε μπροστά σε όλους τους σπουδαστές «πουτάνα πουτάνα.» Η γυναίκα μου ζήλεψε όταν είδε τις φωτογραφίες από την παράσταση που είναι με το κομπινεζόν, την έχω αγκαλιά και της πιάνω το μπούτι. Αυτό είναι όλο.
-Οκ…
-Αυτό είναι όλο.
-Οκ. Ψιτ…τι έγινε ρε συ κι αυτή άρχισε να φωνάζει;
-Βρήκε λένε ραβασάκι στο παντελόνι του καθώς σιδέρωνε. Σσς … μη μιλάς.
-Οκ..
-Να σας πω παιδιά κάτι; Αλήθεια. Δεν τρέχει κάτι με τον δάσκαλο.
-Οκ…
-Απλώς με πήρε τηλέφωνο και μου είπε «μωρό μου πόσες ακόμα μαλακίες θα τραβήξω για πάρτι σου.» Αυτό είναι όλο.
-Οκ…πώς είναι να παίζει κανείς επαγγελματικά στο θέατρο;
-Πολύ ωραία.
-Παίρνεις καλά λεφτά;
-Ναι, καλά παίρνω.
-Ωραία…
-Θα παίξω και στην τηλεόραση.
-Ωραία. Σε ποια σειρά;
-Σε αυτή που θα παίζει κι εκείνος.
-Ωραία….
-Κατά τα άλλα εσείς τι κάνετε; Όλα καλά;
-Μια χαρά μωρέ…να εδώ…ψωμολυσάμε.
-Ααα.
-Καλή δουλειά βρε…
-Ευχαριστώ.
Η ιστορία 3 είναι προιόν μυθοπλασίας. Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα ή καταστάσεις είναι τυχαία.
4… και έχεις τελειώσει αυτή τη σχολή ε;
Ναι.
Φαντάζομαι είσαι η αγαπημένη μαθήτρια του δασκάλου σου.
Όχι δεν είμαι.
Όχι;
Όχι.
5. Συγχαρητήρια. Ήρθατε δεύτερη στους 400.
Σας ευχαριστώ πολύ να είστε καλά. Έχετε ξανακάνει παραγωγή;
Όχι. Πρώτη φορά. Θα πάμε περίφημα. Είμαστε πολύ καλή ομάδα.
Μακάρι. Πόσα θα μας δίνετε;
50 ευρώ μεικτά ανά παράσταση.
Πόσες παραστάσεις θα κάνουμε την εβδομάδα;
1.
Οκ.
Και ό,τι βγάλουμε από σχολεία.
Οκ. Ποιον έχετε για κλείστη των σχολείων;
Εγώ.
Έχετε ξανακάνει αυτή τη δουλειά;
Όχι.
Έχετε κάποιες γνωριμίες με δασκάλους;
Ουουου … ξέρεις πόσες παρουσιάσεις βιβλίων έχω κάνει;
Ξέρετε πόσες ομάδες θεάτρου υπάρχουν για παιδιά;
Άντε. Καλή μας αρχή.
Καλή αρχή.
6.
Συγχαρητήρια!! Είστε η Betty Midler της Ελλάδος.
Σας ευχαριστώ πολύ. Θα ήθελα πολύ να συνεργαστώ μαζί σας.
Και τη σχολή; Πότε την τελειώσατε;
Το 05.
Τα παρατήσατε;
Ποτέ.
Ρε συ! Αυτός με είπε Betty Midler της Ελλάδος!!
Ποια είναι αυτή;
Έλα ρε…δε ξέρεις την Betty Midler; Θεάρα. Μια χοντρούλα κωμικιά; Κάτσε να σου δείξω βίντεο. Ρε συ η Betty Midler όταν ήταν νέα ήτανε κορμάρα. Θα εννοεί ότι είμαι η Betty Midler της Ελλάδος τώρα που έγινε γριά.
7.
Έχει χτυπήσει δεύτερο. Τι έγινε; Η Μαρία κλαίει; Μαρία τι έπαθες;
Πέθανε ο ψυχαναλυτής μου.
Πότε το έμαθες;
Χτες το απόγευμα.
Και καλά ρε παιδί μου ήρθες εδώ και τόση ώρα δεν μας είπες τίποτα;
Δε μπορούσα να μιλήσω.
Κάτσε. Πάρε ανάσα. Θες νερό;
Ναι.
Θες παιδί μου να πω να καθυστερήσουμε την έναρξη;
Όχι, όχι. Είμαι καλά.
Είσαι σίγουρη;
Ναι.
Ήταν ξαφνικό;
Εντελώς.
Πόσα χρόνια πήγαινες;
10.
Πάρε ανάσα.
Είμαι έτοιμη.
Είσαι σίγουρη;
Ναι.
Αγάπη μου. Θα σκίσει.
8. Κάνει ακρόαση το Εθνικό.
Τι ζητάει πάλι;
Της Παναγιάς τα μάτια.
Ποια είναι της Παναγιάς τα μάτια;
Πολύ καλό τραγούδι, κωμωδία, μουσικό όργανο, προϋπηρεσία στο παιδικό και σε εκπαιδευτικά προγράμματα για παιδιά. Ηλικίες έως 40.
Γεια σας Εθνικό. Τραγουδώ πολύ καλά, κάνω κωμωδία, παίζω μουσικό όργανο, έχω προϋπηρεσία στο παιδικό και σε εκπαιδευτικά προγράμματα για παιδιά και είμαι 40.
Ευχαριστούμε πολύ για την αποστολή του βιογραφικού σας αλλά για 16 χρονιά δεν μας κάνει. Ελπίζουμε σε μια επόμενη συνεργασία. Να είστε καλά.
Ρε συ. Το Εθνικό ξανακάνει ακρόαση.
Είδες; Τώρα που υπέγραψε την συμφωνία με το ΣΕΗ που το υποχρεώνει να κάνει όταν στον θίασο παίζουν πάνω από 10 άτομα θα ανακοινώνει συχνά ακροάσεις. Και τι ζητάν πάλι οι μαλάκες;
Ρε μην τους λες μαλάκες. Τς τς τς. Ντροπή.
Καλά. Και τι ζητάει πάλι το Εθνικό;
Περίμενε. Θα σου πω. Κάτσε. Κάπου εδώ το’ χω. Να’ το.
Το Εθνικό Θέατρο για τις ανάγκες της νέας του χειμερινής παραγωγής, που θα σκηνοθετήσει ο Γιώργος Παπαγεωργίου και θα παρουσιαστεί στη σκηνή Κοτοπούλη στο Θέατρο Rex τον Μάρτιο 2022, αναζητά νέους επαγγελματίες ηθοποιούς που έχουν αποφοιτήσει από Δραματική Σχολή την τελευταία τριετία (έτη αποφοίτησης: 2018-2021)
-Α! Ψάχνει πολύ νεαρές ηλικίες. Ίσως πρόκειται για κάποιον ρόλο έφηβου.
-ανεξαρτήτως φύλου
-Ναι…
-ή ηλικίας.
(Σιωπή Κοιτιούνται.)
Τι «ή ηλικίας»;
-Ξέρω γω;
Δηλαδή μπορεί να στείλει και κάποιος 45άρης ή 55 άρης;
-Έχω έναν θείο…
Παράτα μας με τον θείο σου…
Τι «ή ηλικίας;»
Ψάχνουν ηθοποιούς όλων των ηλικιών. Και γριές ρε παιδί μου…αρκεί να έχεις τελειώσει τα τρία τελευταία χρόνια τη σχολή.
Και θα τους δουν όλους όσους στείλουν;
Όχι, θα επιλέξουν βιογραφικά.
Θα δουν αν η θεια μου η Κατίνα που έκανε το όνειρό της στα 55 να πάει σε σχολή δούλεψε κατά τη διάρκεια της πανδημίας;
Αν η θεια σου η Κατίνα είναι μια σύγχρονη Παξινού…
Και πιστεύεις ότι η θεια μου η Κατίνα, που είναι η σύγχρονη Παξινού, τελειώνοντας τη σχολή στα 55 της θα δούλεψε στο θέατρο κατά τη διάρκεια της πανδημίας τόσο ώστε να έχει δημιουργήσει την προϋπηρεσία που 16 χρόνια ζητάει το Εθνικό και δεν μας καλεί;
Εντάξει βαριέται να διαβάζει βιογραφικά και να στέλνει e mail. Τι θες τώρα.
Ε… έτσι επικοινωνούμε καλύτερα.
Εδώ πέρα ο καλλιτεχνικός διευθυντής Γιάννης Μόσχος λέει στο facebook του που τον ρωτάνε ότι οι ακροάσεις γίνονται ανάλογα με τις ανάγκες του κάθε έργου και δεν γνωρίζει κάτι παραπάνω.
Ναι..
Α και εδώ μια Μαρία Ελευθεριάδη του γράφει ότι το Εθνικό θέατρο δεν είναι το μικρό σπίτι στο Παγκράτι.
Α κοίταξε να δεις. Αυτή μου μοιάζει. Έχουμε και το ίδιο όνομα.
Μπορεί να το γράψες εσύ και να μην το θυμάσαι.
Βασικά εσύ το έγραψες. Και το άλλο το αγόρι που του γράφει το ξέρω. Είναι ένας κνήτης.
Του γράφουμε εγώ κι ο κνήτης;
Ναι.
Η γνώση μουσικού οργάνου και η καλή κίνηση είναι δύο στοιχεία που θα συνεκτιμηθούν θετικά, χωρίς να είναι προαπαιτούμενα για την υποβολή του βιογραφικού.
Α! Τον πιάσανε κι οι καλοσύνες.
Ο γλυκούλης…
Στην ακρόαση θα κληθούν οι υποψήφιοι που θα επιλεγούν μετά την αξιολόγηση του βιογραφικού τους από τον σκηνοθέτη και τους καλλιτεχνικούς του συνεργάτες.
Μάλιστα.
Όλοι οι υποψήφιοι θα ειδοποιηθούν με email για τη συμμετοχή τους ή όχι στην ακρόαση. Όσοι κληθούν να συμμετάσχουν στην ακρόαση θα πρέπει να έχουν προετοιμαστεί σε έναν μονόλογο και ένα τραγούδι της αρεσκείας τους.
Α θέλουν και τραγούδι;
Ναι.
Αλλά 10 χρόνια φωνητική τους πειράζει. Θέλει νέους καλλιτέχνες που να έχουν κάνει ένα – δύο χρόνια ας πούμε.
Ναι.
Παρακαλούμε σημειώστε: α) Η ακρόαση θα πραγματοποιηθεί τέλη Νοεμβρίου και αρχές Δεκεμβρίου 2021. Ενδέχεται να είναι και απογευματινές ώρες. Οι ακριβείς ημερομηνίες…
Καλά μας ζάλισες. Δε μας αφορά. Εντάξει. Καταλάβαμε.
(Σιωπή)
Πάμε για κανά καφέ;
Βαρύ γλυκό.
Πικρό.
Μέτριο.
Σκέτο.
9 Το ελληνικό me too. Ποιος να το περίμενε πριν ένα χρόνο..
Καλέ τι πριν ένα χρόνο…πριν δυο μήνες
Ποιος να το περίμενε πριν ένα χρόνο ότι τώρα ο Δημήτρης ο Λιγνάδης θα ήτανε στην φυλακή.
Καλέ τι πριν ένα χρόνο…πριν δυο μήνες.
Είχα βάλει την επομένη της προφυλάκισης το γεια σου κύριε εισαγγελέα με την Τζένη την ωραία και χόρευα.
Εγώ είχα βάλει το παρα παμ παμ παρα παρα παμ περομ περομ παρα παρα πα περομ περομ παρα παρα παμ παμ…
Εγώ είχα βάλει…
Καλά, άστο.
Όλα ρία όλα ρα…
(τον κοιτάνε)
Χιόνι πέφτει από ψηλά…
(σιωπή)
Καταλαβαίνες ότι δεν κολλάει το χιόνι έτσι;
Κολλάει το ολαρία…
(σιωπή)
Θυμάμαι το @ρχίδι τότε…
Άστο. Πολλοί θυμόμαστε. Ας πούμε κάτι άλλο.
Θυμάμαι…
Άστο.
Σας έχουν παρενοχλήσει γενικά στο θέατρο;
Και αόριστα;
Ναι.
Περίμενε να μετρήσω. 5.
Τι 5.
Φορές.
Εμένα 7.
Παιδιά, φανταστείτε πόσες φορές θα έχουν παρενοχλήσει και τη Τζένη που είναι ωραία.
Θα σας τα πω πολύ συνοπτικά γιατί βαριέμαι να τα αφηγηθώ.
Ένας μια φορά μου έριξε κάτι στην πορτοκαλάδα. Ήμασταν σπίτι του. Μου είχε πει επειδή έχω ταλέντο να με γνωρίσει σε φίλους του σκηνοθέτες. Ηθοποιός και οπερατέρ που ένα φεγγάρι έκανε καλά ντοκυμαντέρ. Με γνώρισε σε ακρόαση. Με έπεισε να ανέβω πάνω σπίτι του για να δω ένα ντοκυμαντέρ του. Είχαμε δώσει ραντεβού σε καφέ για να μιλήσουμε για το πώς μπορεί να με βοηθήσει. Δεν έχασα τις αισθήσεις μου γιατί αυτό που μου έριξε δεν ήταν σε αλκοόλ. Δεν ήθελα να πιω αλκοόλ. Μου την έπεσε. Ήταν γλοιώδης γέρος.
Άμα ήταν νέος και ωραίος δε θα σου έριχνε στην πορτοκαλάδα.
Μην το λες. Μόνο οι γέροι ρίχνουν σε πορτοκαλάδες; Τραβήχτηκα. Δεν με βίασε. Μου έκανε απλώς προτάσεις ανταλλαγής. Κάνουμε σεξ και σε βοηθάω. Του είπα όχι. Ήμουν σα να είχα πιει πολύ αλκοόλ. Κάπως έτσι. Δεν μπορούσα να στηριχτώ στα πόδια μου. Έπεφτα κάτω. Είδα το ντοκυμαντέρ και κάναμε λίγη κουβέντα για το σινεμά και αφού συνήλθα μπήκα σ’ ένα ταξί και έφυγα. Μετανιώνω που δεν το κατήγγειλα. Σκέφτηκα πως αφού ήμασταν δύο δεν θα είχα αποδείξεις. Λάθος μου. Μπορείς αν σου ρίξουν κάτι σε ποτό να κάνεις την επόμενη ημέρα εξετάσεις και να φανεί εκεί. Τα έχω γράψει όλα στο ΣΕΗ. Το περιστατικό έχει παραγραφεί.
Ένας άλλος μου έκλεισε ραντεβού για ακρόαση όταν με είδε που περίμενα στο θέατρό του στην ουρά για κάποια άλλη ακρόαση. Είχε τότε θέατρο. Για ένα φεγγάρι. Ποιητής κι αυτός. Και συγγραφέας. Κι ο άλλος ποιητής μου δήλωνε. Πήγα και αφού με άκουσε σε κομμάτι μου λέει «θέλω να μου κάνεις τώρα έναν αυτοσχεδιασμό.» τι αυτοσχεδιασμό θέλετε κύριε;» «Να πάρεις εκείνη την καρέκλα, να κάτσεις, να σκεπαστείς με την καμπαρντίνα σου και να αυνανιστείς.»Τον έβρισα κι έφυγα. Τον παλιόγερο… Σοκαρίστηκα και με τα δύο περιστατικά. Το πιο σοκαριστικό όμως, ίσως και τραυματικό ήταν από άνθρωπο που θαύμαζα και θαυμάζω. Είναι καμιά 15αριά χρόνια μεγαλύτερος. Για να σου αρέσει πρέπει να έχεις πρόβλημα. Εγώ είχα. Όταν μου είχε πιάσει την κουβέντα στο facebook μου ερχόταν να λυποθυμήσω. Είχα ζαλιστεί. Ήξερα τότε ότι ήταν παντρεμένος. Ο βλάκας δεν είπε ότι χώρισε. Το έμαθα μετά από άλλον. Του έλεγα να διαβάσει κάτι μονόπρακτα που είχα γράψει. Του τα είχα στείλει. Εκείνος δεν τα διάβαζε και εγώ του είπα πως αν δε τα διαβάσεις δεν σε συναντώ. Μου είπε «σας παρακαλώ μην με ξαναενοχλήσετε» Καταλαβαίνεις πόσο πολύ στα σοβαρά με είχε πάρει. Τότε ήμουν ένα μικρό ανώριμο κοριτσάκι γύρω στα 25 κι εκείνος ένας ώριμος άντρας 40 χρονών με δύο παιδιά. Δεν είπα τίποτα στο ΣΕΗ. Τότε όμως στο facebook τον είχα σε μια σελίδα ηθοποιών εκθέσει. Καλά του έκανα. Το ευχαριστήθηκα. Είχα γελάσει πολύ με αυτό. «Κορίτσια προσοχή, προσοχή!! Κυκλοφορεί στο facebook πέφτουλας με δικό του θέατρο.» Χε,χε,χε!!! Του έκανα σαμποτάζ!!! Έτσι είσαι ε; Θα σε κοροιδεύουν όλα τα κορίτσια. Δε μπορώ να μιλήσω όμως άλλο για αυτά. Τα έγραψα στο ΣΕΗ χαρτί και καλαμάρι και ανακουφίστηκα.
Καλά αυτός δε σου έκανε και τίποτα.
Αυτό δεν καταλαβαίνεις. Μου έκανε. Το σοκ το μεγάλο το παθαίνεις όταν αυτός που σε αποπλανεί η προσπαθεί να σε αποπλανήσει είναι ο Θεός σου. Φαντάσου να είσαι και ανήλικος ή ανήλικη.
25 χρονών δεν είναι αποπλάνηση.
Πόσο ώριμος μπορεί να είναι ένας 25χρονος; Και όσο ώριμος κι αν είναι, πόσο πιστεύεις ότι μπορεί να καταλάβει το χάσμα γενεών; Είναι κατά τη γνώμη μου ως ένα βαθμό αποπλάνηση, απλά δεν είναι τόσο πολύ εύθραυστος και σε τόσο κρίσιμη ηλικία όσο ο ανήλικος. Έχει λιγότερες πιθανότητες να τραυματιστεί. Αλλά πόσους 25χρονους άραγε εκμετελλεύτηκαν επαγγελματικά φτασμένοι ενήλικες για να κάνουν το κέφι τους την ώρα που 25ρονοι νόμιζαν πως για να τα’ χουν μαζί τους είναι σπουδαίοι. Φαντάσου όμως να είσαι ανήλικος και να θες να γίνεις και ηθοποιός, να λατρεύεις το θέατρο και να τον έχεις δάσκαλο θεάτρου από τα 12. Να τον έχεις Θεό. Να έχεις Θεό έναν βιαστή και αποπλανιτή ανηλίκων.
Πήγαινες Αρσάκειο;
Ναι.
Και;
Άστο. Ένα μόνο θα σου πω. Να ξέρεις πως η υπόθεση του Αρσακείου που άνοιξε από τις 400 υπογραφές που μαζέψαμε οι απόφοιτοι δεν ήθελα να μπει στο αρχείο και ελπίζω κάποια στιγμή να βγει. Τίποτα άλλο.
10. Κυρία; Συγγνώμη. Να σας ρωτήσω κάτι;
Ναι, φυσικά. Ρωτήστε με.
Τι εννοείτε όταν γράφετε στο facebook ότι είστε επαγγελματίας ομοφυλόφιλη;
Ρε Μαρία, μήπως να σβήσεις από το facebook σου ότι είσαι επαγγελματίας ομοφυλόφιλη; Θα το βλέπουν οι γονείς που φέρνουν τα παιδιά τους για να παίξουν και θα απορούν.
Δε μπορώ να το σβήσω, φιλενάδα, άσε με. Θα το σβήσω στο μέλλον.
Ποιο μέλλον ρε συ;
Άσε με. Θα το σβήσω στο τέλος της δίκης. Δε μπορώ να σου μιλήσω τώρα. Κάτι γράφω. Κι αυτές οι πένες… ποτέ δεν κατάλαβα πώς τις χρησιμοποιείτε. Λερώθηκαν τα χέρια μου. Γέμισαν μελάνι. Μαύρο. Τέλειωσε. Φέρε μου ένα κόκκινο….
Εμείς,
οι απελπισμένοι ηθοποιοί των σκουπιδιών και των άστρων,
τραγουδάμε αγκαλιασμενοι,
δακρυσμένοι
ραγισμένοι
τις νύχτες για την αγάπη.
Στις τσέπες μας φρουτα και βρεγμένα τσιγάρα και στα καπέλα μας περιστέρια.
Μοιραζόμαστε τα φρούτα.
Οι μύτες μας είναι στρογγυλες κόκκινες και τα ρούχα μας παλιωμενα.
Τα παπούτσια μας παλιά κι αυτά.
Βρίσκει κανείς στις τσέπες μας χαρτάκια με ποιήματα.
Εμείς οι ηθοποιοί των σκουπιδιών και των άστρων είμαστε άστεγοι οι πιο πολλοί.
Ψάχνουμε δίπλα σε κάδους στοιβαγμένα σε σακούλες ρουχαλάκια παιδιών και παιχνίδια που χάλασαν ή που απλώς τα πέταξαν γιατί πέρασαν τα χρόνια.
Ψάχνουμε παλιά καπέλα και υφάσματα.
Τούλια και πεπλα για να παίξουμε.
Να κάνουμε πως είμαστε αλλού.
Κάποιοι άλλοι.
Με κάποια άλλη ζωή. Λίγο σαν τη δική μας, λίγο πιο μαγική.
Χτυπάμε τις πόρτες των μεγάλων θεάτρων για να μπούμε να δούμε από τον εξώστη παράσταση ή κάποια πρόβα.
Δίνουμε σε ναιλον τσαλσκωμενα βιογραφικά.
Μας τα δίνουν πίσω.
Καμία φορά τα παίρνουν. Τα κοιτάνε.
Γελάνε.
Μας παίρνουν για λίγο από το χέρι κι έξαφνα μας ορμουν και μας πατούν το κεφάλι κάτω να φτυσουμε στίχους και λόγια ποιητών.
Λόγια συγγραφέων και λογοτεχνών.
Και μας κρίνουν.
Μας αρπάζουν και μας πεταν με βία στη σκηνή να ξεράσουμε τη ζωή και την πίκρα μας.
Να κραυγασουμε.
Να σιωπησουμε και να μουσκέψουμε τα μάγουλά και τα χίλια μας.
Να σβήσουν έπειτα τα φώτα με ένα χαμόγελο αχνό κι ενα τραγούδι.
Να φθάσει στα αυτιά μας μια θάλασσα χειροκροτήματα.
Να μας φωνάζουν "μπράβο" και να μας σφιγγουν τα μάγουλα και τα χέρια.
Κι έπειτα πίσω από τη σκηνή πάντα μας περιμένει ο άνθρωπος που μας άρπαξε.
Πού θα μας δώσει λίγα ψιλά για ένα νερό και σάντουιτς.
Για να φάμε με λαχτάρα μπαγιάτικο ψωμί και τυρί ξεραμένο.
Και να πάμε για ύπνο δακρυσμένοι και χαμογελαστοί.
Να δούμε όνειρα λουσμενα στο χειροκρότημα και στο φως.
ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗ ΔΙΗΜΕΡΙΔΑ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ ΜΕ ΘΕΜΑ ΤΙΣ ΔΡΑΜΑΤΙΚΕΣ ΣΧΟΛΕΣ 5 - 6 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2022
ΣΗΜΕΙΩΣΗ
Αγαπητοί συνάδελφοι
Σχετικά με τη δουλεια που γίνεται στις σχολες εγω πιστευω πως πριν ξεκινησετε να μιλατε για αλλαγές πρεπει να θεσετε το ερωτημα αν ειναι διαθετημενοι οι διδασκοντες και οι σχολαρχες να χασουν αρκετά, ισως και πολλά χρηματα προκειμενου να ανεβει το επιπεδο της διδασκαλιας και της μαθησης.
Δεν γινεται να διδασκεις με ορεξη, οραμα και αφοσιωση οταν δεν πιστευεις στους μαθητες σου.
Δεν γινεται να εξελιχθεις αρκετα οταν μοιραζεσαι τη σκηνη με αταλαντους και οταν παρακολουθεις βαριεστημενος να διδασκουν αταλαντους.
Σιγουρα πολλοι εξελισσονται, αλλά καπου τα πραγματα ειναι και αριθμοί και μαθηματικά. Για καποιους μαθητες σχολων δραματικης τεχνης θα βρισκεται παντα καποιος με περισσοτερες ευκολιες που θα τους τρωει σε μια ακροαση τη θεση.
Αυτη τη στιγμη γινεται εμποριο.
Εμποριο και τεχνη δεν νομιζω οτι μπορουν να συνυπαρξουν σε μια ταξη επαγγελματικής διδασκαλιας τέχνης.
Αν καποιοι ανθρωποι δεν δεχονται να χασουν χρηματα, φοβαμαι πως θα ανοιξουν το στομα τους και θα πουν βλακειες.
Ειλικρινα θα ηθελα πολυ να ημουν εκει και να συμμετειχα και σε συζητηση.
Σχετικα με το τελευταιο μερος της διημεριδας, θεωρω πως οι ομιλητες δεν ειναι οι πιο κατάλληλοι. Για το "μετα τη σχολη τι;" θεωρω πως πρωτα πρεπει να ερωτηθουν και να μιλησουν αυτοι που εχουν τις σχολες και αυτοι που διδασκουν, δηλαδη αυτοι που παιρνουν και τα χρηματα για να εκπαιδευσουν ηθοποιους και να παρουν πτυχια. Και δευτεροι να μιλησουν αρκετοι σκηνοθετες θεατρου.
Δεν καταλαβαινω γιατι να μιλαει αξιολογοτατος σκηνοθετης του μουσικου θεατρου που εργαζεται στον χωρο των μουσικων και που δινει δουλεια σε τραγουδιστες οπερας.
Ειναι σπουδαιο το εγχηρημα αυτο, σπουδαια η σκεψη και η οργανωση, αλλα καποια πραγματα πρεπει να ειπωθουν με το όνομά τους και να μην κρυφτούν καποιοι πισω απο το δάχτυλό τους.
Στην επιστημη και σε αλλες τεχνες υπαρχουν κριτηρια για να μπει κανεις σε μια σχολη και κριτηρια για να βγει και να παρει πτυχιο.
Ειμαι αποφοιτος της σχολης του Γιωργου Αρμενη το 2005. Σας διαβεβαιωνω πως δεν υπηρχε κανενα απολυτως κριτηριο ουτε για να μπουν, ουτε για να βγουν. Πηρε πτυχιο "κι η κουτσή Μαρία".
Θελω να τονισω πως τωρα επαγγελματικα ειμαι εξαιρετικα καλα και πανευτυχης. Καλυτερα δεν γινεται. Τωρα ομως. Δεν ξεχνω τι εζησα στη σχολη και μετα τη σχολη για πολλά χρονια και δεν ξεχνω τους πολύ ταλαντουχους συναδελφους που γνωριζω στους οποιους δεν εχουν ακομα δοθεί ευκαιριες.
Ευχομαι τα καλυτερα και θα προσπαθησω να παραβρεθω εστω τις απογευματινες ωρες.
Σας ευχαριστω
Με εκτίμηση
Μαρια Ελευθεριαδη
ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗΣ ΜΕ ΤΟ ΚΟΙΝΟ
Μεσα σε αυτο το χαος που προκυπτει απο τις ιδιωτικες δραματικες σχολες που κανουν εμποριο, την ανοστη εως εμμετικη (για εμενα τουλαχιστον) σαλάτα ατομων ικανων να κανουν θεατρο σε επαγελματικο επιπεδο και μη ικανων, καποια ταλεντα χανονται.
Αυτο ειναι αδιαμφισβητητο.
Χανονται επειδη κανενας δεν ανελαβε την ευθυνη.
Χανονται επειδη κανενας δεν ενιωσε χρεος του να τους βοηθησει.
Επειδη καποιοι δασκαλοι εκεινον τον καιρο ξυπνουσαν ή κοιμοντουσαν στραβα.
Χανονται γιατι δεν μπορεσαν μονοι τους και εντελως αβοηθητοι να ανοιξουν καποια επαγγελματικη πορτα. Ηταν ολες κλειστες.
Χανονται γιατι ειναι μονο ηθοποιοι και δεν ειναι παραλληλα τραγουδιστες η γνωστες αλλου μουσικου οργανου ή χορευτες ή σκηνοθετες ή θεατρικοι συγγραφεις ή παραγωγοι θεατρου.
Δεν εκτιμω το γεγονος οτι δεν ειναι τα πραγματα ξεκαθαρα για καποιους σπουδαστες δραματικων σχολων δηλαδη οτι δεν ειναι ικανοι, αλλά αφηνονται αντιθετα υπονοουμενα.
Δεν εκτιμω οτι υπαρχει τοση αποστασιοποιηση απο τους δασκαλους και ελλειψη συζητησης και συμβουλων.
Ο πολιτισμος καθε χωρας εξελισσεται πολύ απο τα ταλέντα του σε ολους τους τους τομεις.
Θελω να τονισω οτι ο ανθρωπος του θεατρου εχει ευθυνη για τον πολιτισμο του, οπως εχει ο γιατρος για τον ασθενη του και ο δασκαλος για τον μαθητη του.
Η λυση που προτεινω είναι αυτο που διοργανωσε ο τωρινος καλλιτεχνικος διευθυντης του κρατικου θεατρου βορειου ελλαδος Αστεριος Πελτεκης. Ομαδικές ακροασεις απο σκηνοθετες.
Οχι μονο των νεων. Ολων οσων ενδιαφερονται.
Και να μην γινει επιλογη βιογραφικων. Να δουν πολλους αποφοιτους σχολων. Οσους στειλουν.
Αυτα μου τα λογια τα αφιερωνω σε οσους παρενοχληθηκαν σεξουαλικα στην προσπαθεια τους να εργασθουν, σε οσους ειναι στα σπιτια τους με καταθλιψη και σε οσους αρρωστησαν σωματικα απο τη στεναχωρια τους σοβαρα, σε οσους αυτοκτόνησαν.
ΣΧΟΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΟΜΕΝΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
Σημείωση για τους φιλους μου τους ηθοποιους:
Τα μαθατε; Χθες στη διημεριδα του Εθνικου θεάτρου προσκεκλημενος ομιλητης στο θεμα "μετα τη σχολη τι;" μας ειπε οτι αυτο που μπορεί να σκεφτεί ειναι οτι μετά τη σχολή ερχονται οι συναντήσεις. Με ανθρώπους. Ετσι. Γενικα. Και αοριστα. Οι συναντήσεις. Οι συναντησεις για καφέ ας πούμε; Οι συναντησεις με ποιον τρόπο; Τον συναντησα στο θεατρο εκει που σκηνοθετουσε και του ειπα "γεια σου κουκλε, εισαι και ωραιο παλικάρι - φτου σου μάτια μου - παμε για κανα ποτακι να γνωριστούμε, ειμαι και ηθοποιος. Εχουμε να πουμε πολλά εμεις οι δυο. Ψαχνω και δουλίτσα...Ερχονται οι συναντησεις παιδια μου μετα τη σχολή. Καταλαβατε; Θα σας γραψω κι άλλα. Να τα ακουσω ξανα προσεχτικα, να τα ακουσω και ολα..."Αχχχ φτου σου ματια μου...εχεις και ωραιο χιουμορ...εχω και ενα βιογραφικο στην τσεπη μου, αλλά ειμαι πολύ περισσότερα από αυτά που γράφει. Είμαι πολύ περισσότερα από αυτά που νομίζεις. Με τον καιρό, όσο με ανακαλύπτεις θα ενθουσιάζεσαι..."
Έχω βαλει κι εναν νοστιμούλη στο μάτι απο τις "αγριες μελισσες", δεν θα σας πω αν ειναι σκηνοθετης, ε να παω έξω απο το καμαρινι του, να σταθώ, να περιμενω να βγει, να του πω "μανάρι μου, μετά τη σχολή έρχονται οι συναντησεις "
Α επίσης παιδια συναντήσεις μπορούν να γινουν και με άλλον τρόπο. Βεεεβαιαια!!! Καλα. Δεν το ξερετε; Μετά τη σχολή, αγαπες μου, αφου εχεις σκάσει δεν ξερω ποσα για τρια χρονια να πληρώνεις, μπορούν να ερθουν και τα σεμινάρια. Βέεβαιαα!! Τα σεμινάρια. Τα σκας και στα σεμιναρια και, οπως στη σχολη, ετσι κι εκει κανεις συναντησεις. Συναντησεις - μαθηματα. Οπως και στη σχολή. Δηλαδη μετα τη σχολη υπάρχει ένας τρόπος να συναντήσεις, άμα συνεχίσεις τη σχολή. Μπορει να συνεχιστεί για πολυ το πράγμα να πούμε. Να πάει για καιρό η βαλίτσα με τα κατοστάρια. Για οσο θες. Για όσο λαχταρά η καρδούλα σου. Λεφτά υπάρχουν. Συναντάς και περιμένεις. Περιμένεις...περιμένεις...Ε και αμα δε σου κλείσει κανεις το μάτι, κουνήσου κι εσύ λίγο βρε μάτια μου....
21.12. 22
Η ΣΧΟΛΗ ΔΡΑΜΑΤΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ ΠΟΥ ΑΠΟΦΟΙΤΗΣΑ (Ένα μικρό παράδειγμα, επειδή κάποιοι δεν καταλαβαίνουν γιατί δεν με κινητοποιεί να παλέψω για την αναβάθμισή της. Ξαναλέω, οποίος νιώθει ότι η εκπαίδευση που πήρε ήταν τριτοβάθμια, ας κινητοποιηθεί. Δεν είναι όλες οι σχολές ίδιες.)
Καλησπέρα σας δασκαλε.
Τριτη σημερα και πινω τον καφε μου μετα την ψυχαναλυτικη συνεδρια.
Θυμηθηκα τις εξετασεις μου στο μάθημά σας στο δευτερο ετος.
Πιστευω πολυ στον εαυτο μου ως ηθοποιο και θεωρω πως τα ειχα πάει πολύ καλά.
Οι θεατες μου εδιναν θερμα συγχαρητηρια, με αγκαλιαζαν με φιλουσαν, μου ελεγαν πως ειμαι η καλυτερη και σε καποιες εκδηλωσεις ενθουσιασμού ησασταν παρων.
Ο.......... , ενας ηθοποιος απο αλλο ετος, δεν θυμαμαι το επιθετο του μου ειχε πει οτι τους "πηρα τα σοβρακα".
Ο Γιωργος ο Αρμενης ειχε πει στο ξεκινημα της επομενης χρονιας οτι απ' ολους θυμοταν μονο εμενα και οι υπολοιποι δεν τα είχαν πάει και τόσο καλά.
Θεωρουσα κι εγω οτι οι περισσότεροι δεν είχαν υψηλό επίπεδο.
Εσεις μετα τις εξετασεις μας κανατε σε ολους τους σπουδαστες παρατηρησεις και λεγατε τα θετικα και τα αρνητικα. Σε εμενα δεν κανατε.
Στο τελος σας ειπα "για μενα δεν ειπατε τιποτα" μου ειπατε "εσύ εισαι τρελή" και τιποτα άλλο.
Δεν ζητησα εξηγησεις.
Τωρα ομως, 18 χρονια μετά ζητάω.
Δεν γνωριζω τι ακριβως ειχατε στο μυαλό σας.
Δε θα σας πω αν για εκεινη την περιοδο εχω διαγνωστει απο τον ψυχαναλυτή μου τρελή ή οχι.
Θα σας πω οτι αυτη είναι απαραδεκτη και καταπτυστη απαντηση, ποσο μαλλον οταν ενας ανθρωπος εχει πει στην ταξη του οτι κανει ψυχαναλυτικη θεραπεια.
Σας πληροφορω οτι σε περιπτωση που θεωρουσατε οτι οντως ημουν τρελη, στον τρελο δεν λεμε οτι είναι τρελος, στον χαζό δεν λεμε οτι είναι χαζός και στον νοητικά καθυστερημένο δεν λεμε οτι ειναι νοητικά καθυστερημενος. Ετσι συνηθιζεται. Για συναισθηματικους λογους.
Αυτο το περιστατικο, επειδη σας αγαπουσα παντα και σας θαυμαζα είναι ενα απο τα χειροτερα που έχουν συμβει στη ζωή μου.
Το μηνυμα αυτο ειναι πιθανό να κοινοποιηθεί απο εμενα στα socal media χωρις να αναφέρω το όνομά σας.
Δεν θελω να τσακωθουμε.
Θελω να διεκδικω και να παιρνω στη ζωη μου αυτο που πραγμστικά μου αξίζει.
Αυτη την περιοδο παιρνω αυτο που μου αξιζει.
Θα συνεργαστώ με...
Η απάντηση:
Μαρια πρώτον σου εύχομαι καλή επιτυχία στο........... Αυτο είναι το πιο σημαντικό από όλα. Οι λέξεις που χρησιμοποιεί κάποιος πολύ συχνά δεν είναι κυριολεξία. Στην συγκεκριμένη περίπτωση, όσο μπορώ να γνωρίζω τον εαυτό μου, θα ήταν χιούμορ, που εν τη αγνοια μου, εσένα από ό, τι μου γράφεις σε πλήγωσε.Λυπαμαι πολύ, γιατί μόνο τέτοια πρόθεση δεν είχα. Καλώς ή κακώς όλα στη ζωή έχουν μια σχετικότητα.Δεν υπάρχει πιστεύω ο τέλειος δάσκαλος. Εγώ τουλάχιστον δεν έχω υπάρξει , ευχομαιστο μέλλον να υπάρξουν τέλειοι δάσκαλοι..Εκανα και κάνω ο,τι καλύτερο μπορώ. Αν για μια στιγμή, έστω και άστοχη, με καταδικαζεις, δεν μπορώ να κάνω κάτι άλλο τόσα χρόνια μετά , από το να σου ζητήσω συγγνώμη για κάτι που δεν είχα την παραμικρή πρόθεση να σε βλάψει.
