ΣΚΕΨΕΙΣ ΘΕΩΝ

Τους διαφήμισαν προϊόντα ως κλειδιά ευτυχίας.

Τους μίλησαν για βουτιές σε πισίνες και ταξίδια σε άλλες θάλασσες.

Ιδρώσανε οι πιο πολλοί να τ' αποκτήσουν.

Κάποιοι τα κατάφεραν.

Γεμίσαν τα καλάθια τους. 

Άλλοι ένα, άλλοι δύο, άλλοι τρία, άλλοι εκατό.

Βάλαν έπειτα στη σειρά τα καλάθια τους και τα συνέκριναν.

Αγχώθηκαν. 

Καποιοι λύγισαν. 

Καποιοι βρώμισαν τα χέρια τους.

Καποιοι έκλεψαν.

Καποιοι τσακώθηκαν και κάποιοι πρόδωσαν. 

Έπειτα όλοι τράβηξαν τον δρόμο τους

Αφήνοντας πίσω την αγάπη.

Γιατί η αγάπη είναι άυλη.

Δεν μπαίνει σε καλάθι.

Ούτε με τα μάτια μπόρεσαν να τη δουν, ούτε με τα χέρια να την πιάσουν. 

Ούτε να τη μυρίσουν  μπόρεσαν,  ούτε να την γευτούν. 

Γιατί την αγάπη τη νιώθεις μόνο

βαθιά μες την ψυχή. 

Κι απλώνεις τα χέρια σου να αγκαλιάσεις τον διπλανό  σου. 

Κι έτσι με φορτωμένα χέρια καθώς ήταν, νομίζοντας πως πίσω τους τίποτα δεν άφησαν, περπάτησαν τον δρόμο της ζωής 

Τον δρόμο που κάνεις δεν ξέρει αν καταλήγει στον ήλιο  στο σκοτάδι. Τον δρόμο αυτό που στους περισσότερους δεν φάνηκε μακρύς.

Υπάρχουν  άνθρωποι  που κρύβονται πίσω από παραθυρόφυλλα. 

Κοιτάζουν κρυφά τη ζωή έξω απ' το σπίτι τους. 

Εάν τους φωνάξεις "κύριε ή κυρία καλημέρα" κλείνουν τελείως το παντζούρι.

Αν επιμείνεις σου πετάνε στάμνα. 

Η κάποια γλάστρα. 

Αν τους τραγουδήσεις σου πετάν νερό.

Κι αν κλάψεις στο παράθυρό τους ακούν κρυφά με προσοχή και κάποια περιέργεια το παράπονο και το αναφηλιτο σου.

Έπειτα βγαζουν πανό και ανακοινώνουν την παράσταση.

Εννιά το βράδυ είναι μια καλή ώρα.

Εκεί. Στο αγαπημένο τους παράθυρο. 

Η θέαση είναι δωρεάν.

Η παράσταση κάποιες φορες καλή.

Τις περισσότερες όμως βαρετή, αδιάφορη και ανούσια.

 

 Σ'αγάπησα κι ο κόσμος μου μεγάλωσε.

Κι η ψυχή μου έγινε πέλαγος.

Κουβάλησα στη ζωή μου  τσουβαλένιο σακί μ' αποτυχίες.

Μεγάλο, βαρύ κι ασήκωτο.

Κουράστηκα.

Λέω να τ' αδειάσω. 

Να τις πετάξω στα  σκουπίδια.

Παρόλο που πίσω από αυτές κάποια προσπάθεια κρυβόταν.

Λέω να πετάξω μαζί και το σακί. 

Να πάρω ένα καινούριο.

Να βάλω μέσα τις επιτυχίες μου. 

Δεν είναι πολλές. 

Αλλά δεν θα με βαραίνουν κι όλας. 

Καλό είναι να πορεύεται κάνεις ανάλαφρος.

Αν θέλει να πορεύεται καλά.