Σ' όλη μου τη ζωή ένας δάσκαλος με ρωτάει γιατί έκανα τόσα λάθη και μου δείχνει την κόλλα μου. Στρέφω το βλέμμα αλλου. Έπειτα γυρίζω και κοιτάζω τον δάσκαλο. Μετά την κόλλα μου. Έπειτα παίρνω την κόλλα μου παραμάσχαλα και κάνω βόλτα μαζί με αυτή και την ενοχή μου. Ανάβω ένα τσιγάρο. Το καπνίζω... Τσαλακώνω και πετάω αυτό και την κόλλα μου. Παίρνω το ποδήλατο και φεύγω.
Ένα σημείωμα για τον γονιό που διαρκώς επιτίθεται και κατακρίνει.
Όσοι γονείς είστε υπερβολικά αυστηροί και κατακρίνετε συνέχεια τα παιδιά σας, να ξέρετε ένα πράγμα. Το ποια ειναι πραγματικά τα παιδιά σας,...
-
Εγώ, αγαπημένοι μου, θ' αλλάξω. Θα γίνω μια καινούρια Μαρία. Μια Μαρία που δεν βγάζει απ' το στόμα της - μεσ' απ' τα σπ... -
Η ψυχή μου - μπαλόνι κόκκινο - βγαίνει από το σώμα μου για να πετάξει. Την αρπάζω απ' την κορδέλα. Μου φεύγει. Την αρπάζω ...
