Σάββατο 29 Ιουλίου 2017

Μετά την καταιγίδα


Είσαι η ήρεμη θάλασσα που με γαληνεύει
Κι ο λευκός γλάρος που με ταξιδεύει.
Είσαι οι σταγόνες βροχής πάνω σε ροζ τριαντάφυλλα που ξέμειναν μετά από καταιγίδα.
Είσαι ο ήλιος που δειλά ξεπροβάλει μέσα απ' τα σύννεφα που ησύχασαν.
Το χαμόγελο της μοναξιάς και το γέλιο της φιλίας.
Ο χορός στη βροχή κι ο χορός μετά τη βροχή.
Είσαι η μυρωδιά του υγρού χώματος
κι η ελπίδα του Σεπτέμβρη
Κάποιος που κρατά στο δρόμο το χέρι μου και προχωράω.


Ξέρεις γιατί το κόκκινο έγινε πορτοκαλί; Από το φως που μπήκε μέσα. Σαν κάμαρη ηλιόλουστη με μεγάλα παράθυρα την Άνοιξη όπου ζουν δυο άνθρωπ...