Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν ένας άνθρωπος που έψαχνε δύο πράγματα.


Το πρώτο πράγμα που έψαχνε ήταν η μεγάλη αξία που είχε ως άνθρωπος που ήταν.


Το δεύτερο πράγμα που έψαχνε ήταν ένα δαχτυλίδι μεγάλης αξίας που είχε χάσει στην άμμο ή στα ρηχά της θάλασσας.


Για την μεγάλη του αξία ως άνθρωπος που ήταν δε ρώτησε κανέναν μήπως τη βρήκε.


Για το δαχτυλίδι μεγάλης αξίας ρώτησε πολλούς.


Μάλιστα ένας γέροντας του είπε πως μεγάλη αξία, δεν έχουν τα μεγάλης αξίας δαχτυλίδια, αλλά άλλα πράγματα.


Εκείνος συμφώνησε, αλλά συνέχισε να ψάχνει.


Έψαχνε κάθε μέρα και για τα δύο.


Πρώτα βρήκε την μεγάλη του αξία που είχε ως άνθρωπος που ήταν.


Έπειτα από πολύ καιρό βρήκε και το δαχτυλίδι μεγάλης αξίας που είχε χάσει εν τέλει στα ρηχά της θάλασσας.


Πιο πολύ χάρηκε για την μεγάλη αξία που βρήκε πως έχει ως άνθρωπος.


Όσο για το δαχτυλίδι δεν ήταν σίγουρος τελικά για το αν είχε τόση αξία όση νόμιζε.