Δευτέρα 16 Μαΐου 2016

Κρύφτηκα


Κρύφτηκα πίσω από έναν μικρό χαρταετό.
Για πολύ καιρό.
Ίσως κάποιοι νόμισαν πως το κεφάλι μου είναι χαρταετός.
Ίσως πάλι απλώς
να θέλησαν να φανούν διακριτικοί.
Ίσως να μην ένιωσαν καθόλου περιέργεια.
Κανείς πάντως δεν είδε το κεφάλι μου.
Ούτε το πρόσωπό μου.







 Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα χοντρό ψάρι. Το ψάρι ήταν χοντρό γιατί έτρωγε πολύ. Έτρωγε έτρωγε και φουσκωναν τα μάγουλά του και φούσκωνε...