Κάθε βράδυ διαλέγω να βάλω ρούχα σέξυ. Μαύρα, κόκκινα, κολλητά, κοντά, ντεκολτέ... αφρόλουτρα, αρώματα.... Το καλό μου το φουστάνι, εκείνο με τα τριαντάφυλλα, το σεμνό, το φυλάω για σένα. Πικραίνεται κι αυτό μαζί με μένα. Τόσο καιρό έμεινε αφόρετο στην άκρη της ντουλάπας. Αφόρετο. Αλλά όχι ξεχασμένο. Αφόρετο κι αγαπημένο.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
Το παρτι τελείωσε. Κι εγώ μαζεύω τα ποτήρια. Τις σερπαντινες και τα κομφετι. Η μουσικη έκλεισε. Πολλη χαρα. Πολλή γιορτη. Κι ομως τιποτα...

-
Μου έκανε σήμερα πολλή εντύπωση η χαρά, το γέλιο και η λάμψη στα μάτια των μικρών παιδιών όταν μπήκαν στον χώρο και άρχισαν να τρ...
-
Οι δυσκολίες που βίωσε η τέχνη, αντί να την σκοτώσουν την έκαναν πιο δυνατή. Η τέχνη δε φωνάζει. Είναι σιωπηλή. Δεν προσπαθεί να επ...
-
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν η κοπέλα - κούκλα. Οι κούκλες συνήθως είναι όμορφες. Όμως εκείνη ήταν μια άσχημη κοπέλα κούκλα. Τα μαλλιά της ή...